4 weken vieren

8 november 2019 - Kolkata, India

In mijn vierde blog vier ik dat ik vandaag vier weken geleden aankwam in Kolkata. Ik vier dit door te schrijven over vier dingen die mij tot nu toe zijn opgevallen. Ik zou nog een hele hoop meer kunnen schrijven, maar laat ik het voor nu maar even hierbij houden. Dan blijft het misschien nog een beetje interessant. 

DE KOEIEN
Ja, de koeien blijven me nog steeds verbazen. Rustig op straat een beetje aan het chillen en zich vooral niks aantrekken van de mensen die voorbij komen. Ook de mensen kijken er niet van op, want voor hen is het natuurlijk de normaalste zaak van de wereld. Ik blijf het zelf in ieder geval nog iedere keer een verrassing vinden als ik een koe ergens zie liggen en ik vind het nog steeds fantastisch. 

De kledij
Ik weet niet zo goed wat ik verwachtte toen ik hier naartoe kwam, maar wat de vrouwen hier dragen is in ieder geval erg wisselend.  Sommige wat jongere vrouwen dragen een spijkerbroek en een shirtje, maar heel veel vrouwen (vooral de wat oudere) dragen een sari. Een sari is zo’n traditionele wikkeldoek die je als een soort lange jurk omwikkelt, waar je dan een buiktruitje onder draagt. Ook de dames die een wat minder slank figuur hebben, of die toch al echt op leeftijd zijn, vinden het niet meer dan normaal om hun buik te laten zien. Heel tof om te zien hoe hier de westerse standaard van “slank” eigenlijk niet echt bestaat en hoe normaal (of misschien zelfs mooi) het wordt gevonden om een voller figuur te hebben. Ze schamen zich er in ieder geval niet voor, kunnen wij wat van leren met ons eeuwige ge-Sonja-Bakker. 
Daarnaast is het vrijwel onmogelijk om hier een shirtje te vinden dat voor westerse begrippen een “normale” lengte heeft. Er zijn veel buiktruitjes te vinden, maar je wordt vooral doodgegooid met een soort “tunieken”. Van die jurken die je op een broek draagt, zo ook te zien op de foto (nee, heb het niet gekocht helaas).

Traditionele pas-sessie

Mijn conclusie is dat dit komt omdat vrouwen zichzelf hier zo veel mogelijk willen bedekken. De tuniek is namelijk meestal niet heel erg strak of getailleerd, waardoor je niet kan zien wat eronder schuil gaat. Daarnaast knopen de dames de sari ook op zo’n manier dat het als een lange losse rok om hen heen valt. Bovendien zijn alle shirtjes en jurken natuurlijk tot boven dicht en zijn alle schouders bedekt. Erg conservatief dus (wat ook wel te verwachten was). 
Wat ik echt super leuk vind aan de kledingstijl hier, is dat het zo enorm kleurrijk is! Precies zoals ik het me had voorgesteld. Het lijkt af en toe zelfs of de kleur zwart voor dames verboden is en “vloekende kleuren” is niet echt een ding. Een erg druk, maar vooral vrolijk straatbeeld dus. 
Mannen daarentegen zijn saai, dragen gewoon een blouse en een broek. Erg teleurgesteld. Niet veel over te melden.  

Kleurrijk op de lokale ferry

Het “werk” 
ALLES is hier een baan en tijdens het werk niks doen is geen uitzondering. Laatst was ik bijvoorbeeld in de supermarkt op zoek naar thee. Op de theeafdeling stonden maar liefst DRIE WERKNEMERS te chillen om de klanten te helpen de juiste thee te vinden. En nee, zo groot was de thee afdeling nou ook weer niet. Voordeel: ik had wel snel mijn kamillethee gevonden ❤️
Ook in restaurants is het personeel alom aanwezig. Wat ze doen? Lekker voor zich uit staren en je bord uithalen zodra je je laatste hap in je mond stopt. Je wordt in ieder geval goed in de gaten gehouden…
Wat ik heel erg waardeer aan het werk hier, is dat een hoop arme mensen hier een soort baan voor zichzelf creëren. Zo zie je op straat vaak een “paraplu man” zitten waar mensen naartoe komen om hun paraplu* te laten maken. Deze man heeft dan alle kleine onderdelen (en een shitload aan geduld) om een paraplu te repareren. Dit is niet alleen een baan voor hem, maar zegt ook wat over hoe hier met spullen wordt omgegaan. In Nederland gooien we iets dat stuk is gelijk in de prullenbak en is het binnen no-time vervangen door iets nieuws. Hier worden spullen gemaakt en pas vervangen als het echt heel hard nodig is. Nog een les die we kunnen leren van de Indiase cultuur. 

* Een paraplu? Regent het daar zo veel dan? Ja, in de moesson natuurlijk wel, maar ook nu zijn er nog genoeg mensen die hun paraplu openklappen, kijk maar op de foto hierboven. Dit is niet tegen de regen (want die is er nu amper), maar tegen de zon. Veel Indiërs worden in tegenstelling tot ons niet graag bruin. Dit komt voort uit het eeuwenoude kastenstelsel die ooit is ingevoerd op basis van huidskleur. De mensen met de meest donkere huidskleur kregen de laagste baantjes en behoorden dus tot de laagste kaste. Ondanks dat dit kastenstelsel officieel is afgeschaft, leeft het nog steeds in de maatschappij (je hebt zelfs tan removal cream!). Een goed functionerende paraplu is dus voor een status-bewuste Indiër van levensbelang 😉

4. Neuspiercing
Oke, al veel te veel leeswerk!! Sorry. Dus een kort feitje: jong of oud, arm of rijk: een groot deel van de vrouwen hebben een neuspiercing. Nu hoor ik je denken, ja duh had niet anders verwacht, maar nog een leuk feitje: van alle vrouwen die ik heb gezien, heeft 99% de piercing in haar linker neusvleugel. Of het traditie is of dat er een betekenis achter zit durf ik alleen niet te zeggen. To be continued? 

Joe, dat was ‘m! Voor nu dan. Aangezien alles hier zo anders is, heb ik nog genoeg inspiratie voor een volgende blog. En hoe vieren jullie dat ik al vier weken weg ben?? 😊

Foto’s

6 Reacties

  1. Yvonne:
    8 november 2019
    Super leuk dat tuniekje. Had je moeten kopen en ik wil die tan removal cream 😁 Keep on writing!!!! 😍💋😍
  2. Ezra Spinner:
    8 november 2019
    Haha ik begin steeds meer aan t idee te wennen dus koop vanzelf nog wel een keer zoiets 😄
  3. Ingeborg:
    8 november 2019
    Ja had je moeten kopen! En ik wil graag horen waarom het links is, die neuspiercing. Is het in lijn met het hart? Oftewel: hup, onderzoeken die hap!
    4 weken gingen snel voorbij, des te eerder ben je terug!
  4. Ezra Spinner:
    8 november 2019
    Haha ik ga het proberen!! En 4 weken gingen inderdaad heel snel, iets te snel eigenlijk 🤔 wil nog niet terug !
  5. Ingeborg:
    8 november 2019
    Snap ik. Het is ook wel razend interessant! Geniet er van. 😘
  6. Rudi:
    8 november 2019
    Ik verbaas me ook hoe snel het gaat. Alweer 4 werken. Er zit al bijna een kwart op.....
    En dat van het repareren had je ook thuis van papa kunnen leren. Maar daar was het niet altijd gewenst ;)