Back on my feet 💪🏻

Nou, ik heb het overleefd hoor!! Anderhalve week niet fit, maar ik ben gelukkig ondertussen alweer lekker aan het werk. De bloedtest liet overigens niet veel speciaals zien, dus waarschijnlijk de griep gehad en dat gaat gelukkig vanzelf wel weer over. Afgelopen week heb ik al best wat dingen ondernomen, dus ik dacht dat is wel weer een blogje waard. 

Vorige week ben ik rustig aan begonnen met weer wat halve dagen te werken en dit ging gelukkig helemaal goed. Ook kwam mijn eetlust terug, dus we zijn vorige week iets te vaak uit eten geweest (kan dat überhaupt??). Een andere vrijwilliger vertrok afgelopen zondag terug naar Zwitserland, dus we moesten natuurlijk wel even een hapje gaan eten bij al haar favoriete restaurantjes, er zijn vervelendere dingen. 

Op zondag deden we met een grote groep van Calcutta Rescue mee aan de “ TATA marathon”, een marathon die ieder jaar wordt georganiseerd door een gigantisch bedrijf hier waar verschillende goede doelen aan meedoen om geld op te halen. Het was best apart, want er liepen ook een soort protest groepen mee. Mensen met spandoeken en borden die een bepaalde boodschap probeerden over te brengen en verschillende leuzen bleven roepen, een maatschappelijk beladen marathon dus, maar dat mocht de pret niet drukken! Het grappige is trouwend dat je niet eens een volle marathon kon lopen, maximaal 25 km. Wij deden overigens maar 5 km (en ook dat heb ik niet helemaal gerend), maar het was wel heel leuk om mee te doen! #fitgirl

In de omstandigheden nu in Kolkata is een marathon rennen overigens niet het beste idee. De lucht is enorm vervuild en het is iedere dag nog minimaal 25 graden, dus hier sporten in het algemeen is een flinke belasting op je lichaam. Ik heb een tijdje terug een app geïnstalleerd die de luchtvervuiling bijhoudt, hieronder staan de screenshots van Kolkata en Eindhoven. Wat dat betreft ben ik blij als ik terug in Nederland ben.

Verder nog wat kleine leuke avontuurtjes: zo heb ik bijvoorbeeld mijn eerste verse kokoswater gedronken, wat echt super lekker is en totaal niet te vergelijken met de meuk in Nederland. Daarnaast vond ik een straat genaamd Ezra Street, wat mij erg gelukkig maakte, aangezien ik als meisje vroeger nooit mijn naam vond op sleutelhangers… En ik heb henna laten zetten op mijn handen!! Gewoon op straat bij een paar mannen die dat dag in dag uit doen. Het duurde natuurlijk weer in en uit, maar ik vind het super mooi dus het was het waard. Mensen kijken ons volgens mij wel een beetje gek aan, als blanken die ook nog eens henna op hun handen hebben. Hier wordt het namelijk eigenlijk alleen voor bruiloften of andere hele speciale gelegenheden gedaan. Maar ach, ze staren toch wel. 

Als laatste heb ik vandaag trein tickets geboekt bij de tourist office. Dit was natuurlijk wel even wat meer moeite dan in Nederland, maar ik ben geslaagd. Eerst kopietje maken van het paspoort (bij een copy shop, gelukkig hebben ze die hier op iedere hoek van de straat), dan wachten op je beurt, formulier invullen, proberen te communiceren met de medewerker, maar het is gelukt! Op tweede kerstdag gaan Jasmijn en ik naar Puri, een stad zuidelijk van Kolkata en aan het strand met allerlei tempels en bezienswaardigheden. Lekker cultuursnuiven en vooral even aan de drukte van de stad ontsnappen. Het is een nachttrein dus we komen de 27e aan en zijn de 31e ’s ochtends weer terug in Kolkata. Ik ben heel benieuwd hoe ik een Indiase nachttrein ga ervaren, meteen een goeie test voor mijn reis in januari/februari. 

Well, that’s it for now! Er zijn dus na twee maanden nog steeds genoeg nieuwe ervaringen en prikkels om in me op te nemen 🥰